ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΚΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΦΕ....ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΒΙΒΛΙΑ...

ΣΚΕΤΟΣ, ΒΑΡΥΣ, ΜΕ ΓΑΛΑ, ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΖΑΧΑΡΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ, ΓΑΛΛΙΚΟΣ  ΦΡΑΠΕ, Ο ΚΑΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ. ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΥ ΦΡΕΣΚΟΣ-ΦΡΕΣΚΟΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ….

Η ιστορία του καφέ αρχίζει σχετικά πρόσφατα. Άραβες και Αβησσυνοί μάχονται για την πατρότητα αυτού του ροφήματος, αν και πιο πιθανό είναι πως η πρώτη παραγωγή καφέ έγινε από τους Αβησσυνούς τον 11^ο αιώνα.

Πολύ αργότερα, περίπου πέντε αιώνες μετά, τον γνώρισαν οι Τούρκοι και έπειτα οι Έλληνες. Στην Ευρώπη, ο καφές άρχισε να διαδίδεται γύρω στα 1600 και μετά το 1700, σε ολόκληρο τον κόσμο.

Όσο για τα καφενεία, μπορεί το πρώτο να έγινε από δύο Σύριους στην Κωνσταντινούπολη, το πρώτο όμως Ευρωπαϊκό καφενείο έγινε στο Λονδίνο από Έλληνες.

TIPS

• Ο καφές «ωριμάζει» και είναι καλύτερος αν καταναλωθεί μετά από ένα μήνα αφότου αλεσθεί (ο ποιοτικός καφές αναγράφει στη συσκευασία του την ημερομηνία «κοπής» του).
• Ο ελληνικός και ο γαλλικός καφές πρέπει να είναι ψιλοκομμένος, όπως και ο γαλλικός για τις απλές καφετιέρες, αλλά πιο χοντρός για τις μηχανές του εσπρέσσο.
• Αν βάλετε ένα αμύγδαλο μέσα στον άκοπο ή στον κομμένο γαλλικό καφέ και προσθέσετε ένα κόκκο χοντρό αλάτι στο νερό της καφετιέρας, το άρωμά του θα γίνει καλύτερο.
• Η σωστή δόση για ένα φλιτζάνι γαλλικού καφέ είναι 10-12 γραμ., 6-7 γραμ. για τον εσπρέσσο και 1 γεμάτη κουτ. Γλυκού για τον ελληνικό.
• Οι…φανατικοί χρησιμοποιούν νερό εμφιαλωμένο με λίγα μεταλλικά ιχνοστοιχεία. Το νερό που περιέχει ασβέστιο και χλώριο καταστρέφει το άρωμα.
• Το νερό για τους ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς τύπους πρέπει να είναι καυτό, αλλά ποτέ βραστό. Όσο για τον ελληνικό, αυτός πρέπει να φουσκώνει, αλλά ποτέ να μην βράσει.
• Ο καφές δεν ξαναζεσταίνεται.
• Ο τέλειος γαλλικός και αμερικάνικος καφές δεν βγαίνει από μια καινούρια καφετιέρα. Οι σωστές είναι αυτές που έχουν εμποτιστεί από το άρωμα του καφέ με το πέρασμα του χρόνου. Ξεπλένουμε την καφετιέρα μόνο με νερό, χωρίς να χρησιμοποιούμε απορρυπαντικό.
• Τα φλιτζάνια του καφέ και οι καφετιέρες πρέπει να είναι από πορσελάνη, φαγιάνς ή γυαλί και όχι από μέταλλο.
• Τον σερβίρουμε ζεστό, και όχι καυτό, σε φλιτζάνια γεμισμένα κατά ¾.
• Για να έχετε φρέσκο και μυρωδάτο καφέ, φυλάξτε τον σε βάζο αεροστεγώς.
• Η ανάμειξη των ποικιλιών χαρίζει το πλούσιο άρωμα στον καφέ.
• Οι ποικιλίες δε του καφέ είναι πάνω από τριάντα.
• Ο Εσπρέσσο περιέχει λιγότερη καφεΐνη από ότι ο καφές φίλτρου. 

Βέβαια ένας καφές χωρίς ένα ωραίο γλυκάκι δεν λέει....

Γι' αυτό μπορείτε να πεταχτείτε στο ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ και να διαλέξετε ένα γλυκάκι από αυτά που τόσο ωραία φτιάχνουν τα κορίτσια του blog...και να το συνοδεύσετε με το καφεδάκι σας....

Δηλαδή έχουμε και λέμε: Καφεδάκι και γλυκάκι!!!...δεν θα μπορούσαμε να διαβάζαμε και ένα ωραίο βιβλίο!!!....
Τελευταία διάβασα το βιβλίο της Λένας Μαντά "Δεν μπορεί θα στρώσει!...."

Περιγραφή του βιβλίου

Δεν μπορεί, θα στρώσει! Αναρωτιέμαι πόσες φορές άραγε καθένας από μας είπε αυτή τη φράση, που φανερώνει την ελπίδα πως ό,τι μας πονάει θα φύγει, ή θ’ αλλάξει, ή ως διά μαγείας θα χαθεί… Αυτό που ζητάμε τέτοιες στιγμές είναι ίσως ένας καφές κι ένα γλυκό του κουταλιού. Αυτή ακριβώς η αντίθεση του γλυκού με το πικρό είναι τελικά η ίδια η ζωή. Έτσι μας δίνονται οι στιγμές. Ποσά αντιστρόφως ανάλογα. Εκεί που βρίσκεται το γέλιο, παραμονεύει το δάκρυ… Κι αν κάπου μέσα στα κείμενα βρείτε τον εαυτό σας, αν κάπου ανάμεσα στις γραμμές τους κάτι θυμηθείτε, σας κερνάω καφέ και γλυκό του κουταλιού… Εσείς μένει να πείτε: «Δεν μπορεί, θα στρώσει!»

Όλα τα έσοδα της συγγραφέα και του εκδότη από τις πωλήσεις του βιβλίου αυτού θα διατεθούν για την υποστήριξη του Μη κερδοσκοπικού οργανισμού
ΚΕΘΕΑ - ΔΙΑΒΑΣΗ Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων

Πολλές ιστορίες μέσα σε ένα βιβλίο...όμορφα γραμμένο με αρκετό χιούμορ...

Δεν υπάρχει κάποιος που να το διαβάσει και να μην βρει μέσα σε κάποια ιστορία τον εαυτό του...Είναι ευχάριστο σε αρκετά σημεία του και διαφορετικό από ότι έχουμε διαβάσει μέχρι τώρα από την Λένα Μαντά...

Ένα άλλο βιβλίο που επίσης διάβασα πρόσφατα με αφορμή την παράσταση της Νένας Μεντή που αφορά την μεγάλη στιχουγρό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, είναι το η "Η γιαγιά μου η Ευτυχία" της Ρέας Μανέλη....

Το βιβλίο είναι γραμμένο από την Ρέα Μανέλη εγγονή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου... η οποία έζησε μαζί της και στην κυριολεξία την λάτρευε...

Η Ρέα Μανέλη διηγείται την ιστορία της γιαγιάς της ξεκινώντας από το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας που γεννήθηκε και καταλήγει στον θάνατό της το 1972...

Μας παρουσιάζει μια γυναίκα τολμηρή, πληθωρική, αθυρόστομη, αγκιστρωμένη από την ίδια τη ζωή που ζούσε με πάθος....

Το βιβλίο μας κάνει να γελάμε (πολύ όμως...) με τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που συνέβαιναν σ' αυτή τη θεατρική μορφή, αλλά και σε άλλα σημεία να κλαίμε για τις δυσκολίες που πέρασε και που της αποτύπωσε όλες (χαρές και λύπες) στους στίχους της...

Βλέποντας την παράσταση με την Νένα Μεντή (εκπληκτική ερμηνεία...δεν θες να τελειώσει) αισθάνθηκα την ανάγκη να αγοράσω το βιβλίο γιατί ήθελα να διαβάσω και να ξέρω περισσότερα για την ζωή αυτής της εκπληκτικής γυναίκας.....